ขวด หมายถึง น. ภาชนะกลวงใน โดยมากทําด้วยแก้ว รูปสูง มักมีคอหรือปากแคบ สําหรับบรรจุของเหลวเป็นต้น, ลักษณนามว่า ใบ.
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ขวดโหล.
[-โหฺล] น. ขวดปากกว้างมีฝา, โหล ก็เรียก.
น. บริเวณ, ลาน, ใช้ว่า ขวง ก็มี.
[ขฺวน] (โบ) ก. ขวนขวาย, ใฝ่, เช่น ขวนทรรป ว่าใฝ่จองหอง.(ม. คําหลวง สักบรรพ).
[-ขฺวาย] ก. หมั่นเสาะแสวงหาเพิ่มเติมโดยไม่ยอมอยู่นิ่ง,ขวายขวน ก็ว่า.
ก. ขูดหรือขีดด้วยของแหลมเช่นหนามหรือเล็บ.
น. ปี, รอบปี, ลักษณนามใช้แก่อายุของเด็กประมาณ ๑๒ ปีลงมาเช่น เด็กอายุ ๕ ขวบ, เวลาที่นับมาบรรจบรอบ เช่น ชนขวบ.